‘Slow Burning Car’ is gelukkig maar niet wat de naam zegt: een langzaam in de vlammen opgaande auto. Het is wel de naam van een Amerikaanse indie rockgroep uit San Pedro nabij Los Angeles, Californië die vijftien jaar geleden werd opgericht rond de Griekse multi-instrumentalist, zanger en songschrijver Troy Spiropoulos. De band trad in 2007 voor het eerst in de spotlights met de release van hun debuutplaat “Blowback”, gevolgd door “Vol. 2 – The Scattering” in 2009, “Assumption” in 2013 en “Defection” in 2017. Al deze albums werden in eigen beheer uitgebracht en hadden het dus moeilijk om internationale (h)erkenning af te dwingen.

Voor hun nieuwste plaat “Projection” hebben Troy Spiropoulos en zijn groep zich gericht tot het platenlabel ‘Trifonic Records’ voor de promotie en distributie van het rockalbum. De één uur durende cd bevat tien nummers waarvan er negen door Troy Spiropoulos van tekst en muziek werden voorzien en het ook door hem gecomponeerde slotnummer “Transfer Terminal Twelve” geheel instrumentaal wordt afgewerkt. De meest opvallende song is het nummer “Meraki” dat helemaal in het Grieks wordt gezongen en waarop gastmuzikant Andy Georges op het Griekse instrument bouzouki speelt.

De rockgroep ‘Slow Burning Car’ bestaat naast multi-instrumentalist Troy Spiropoulos verder uit leadgitarist Steve Ornest en gitaristen Tommy Marcel en Aaron Kusterer en drummer Adam Idell. Daarnaast maakt Krista Turkoglou Ray ook deel uit van de band voor het zingen van de backing vocals, maar op het album “Projection” mag ze ook twee keer de lead vocals voor haar rekening nemen voor de punkerige song “Lad-Ish Man” en het richting hardrock neigende “Diamond In The Rough”.

Er zijn ook nu weer twee audiovideo’s aan deze recensie toegevoegd van de songs “Seems So Nice” en “Lad-Ish Man”. De sound van deze groep varieert op dit album van punkrock (“Lad-Ish Man” en “Memoirs Of A Gentleman Ghost”) over lichte ‘heavy metal’ (“Public Cynic”), hardrock (“Diamond In The Rough”) en poprock (“Funnybone”) tot progressieve rockmuziek (“The Quantum Mariner”, powerballad “Seems So Nice”, “Gardens In Space” en “Meraki”). Dat gegeven maakt het voor ons behoorlijk moeilijk om deze in zijn genre goede plaat in één specifieke categorie onder te brengen.

(valsam)